[amdavadis4ever] અડધી ભેટ

 

Please use http://translate.google.com/ to translate this article to Language of your choice. અડધી ભેટ ભાતૃપ્રેમની વાત યાદ કરતાં જ લક્ષ્મણ યાદ આવી જાય છે. રામચંદ્રજી મહાન છે. લોકો એમને ભગવાન તરીકે પૂજે છે, પરંતુ લક્ષ્મણને તો લોકો રામના સંદર્ભમાં જ યાદ કરે છે. (અને લક્ષ્મણની પત્ની ઊર્મિલાને તો કોઈક જ યાદ કરે છે.)   પોતાના સ્વાર્થ ખાતર સગા ભાઈનું ખૂન કર્યાની અનેક વાતો અવારનવાર વાંચવા મળે છે. અને સાંભળવા મળે છે. એ વખતે આપણને વિચાર આવે છે કે સ્વાર્થ અને લોહીથી લથબથ આજની આ દુનિયામાં લક્ષ્મણ જેવો ભાતૃપ્રેમ હોય ખરો?   અહીં રજૂ કરેલી આ વાત વાંચનારને થશે કે હા, એવો ભાતૃપ્રેમ આજે પણ કયાંક ટમટમે છે.   એ વખતે મારી ઉંમર દશ વર્ષની હતી અને મારા ભાઈ નિક્સનની ઉંમર ચૌદ વર્ષની હતી. અમારાં માતા-પિતાની સ્થિતિ સામાન્ય હતી. મા આખો દિવસ કામ કરતી અને પિતા નોકરી કરવા જતા. છતાં અમને બંને ભાઈઓને એવા તો લાડથી એ ઉછેરતાં કે અમારા જીવનમાં અમને ક્યારેય કશી ઊણપ લાગતી નહોતી. થોડા દિવસ પછી મારી બાનો જન્મદિવસ આવતો હતો. નિક્સને મને કહ્યું: " રોબર્ટ, બાનાં જન્મદિવસે આપણે તેને કાંઈક ભેટ આપવી જોઈએ. મેં તેને માટે થોડા પૈસા પણ બચાવ્યા છે."   મેં કહ્યું:- " તારી વાત સાચી છે, નિક,મારી પાસે પણ પૈસા છે. આપણે બંને ભેગા થઈને સરસ ભેટ લઈએ."   " ના." નિકે કહ્યું: " બા માટે આપણે જુદી જુદી ભેટ લેવી જોઈએ અને હું તો એમ કહું છું કે એની વાત પણ આપણે એકબીજાથી ખાનગી રાખવી જોઈએ. તો જ ખરો આનંદ આવશે."   મને નિકની વાત સાચી લાગી. જો કે અમે બહુ ગરીબ હતા અને અમારી પાસે ખાસ પૈસા નહોતા છતાં અમે બંને ભાઈઓએ અમને મળતી રકમમાંથી થોડા પૈસા બચાવ્યા હતા. અમે બીજા નાનાં-મોટાં કામ કરી થોડું કમાઈ પણ લેતા. આમ અમારી પાસે થોડી મૂડી જમા થઈ હતી.   બાનો જન્મદિવસ નજીક આવતો ગયો તેમતેમ અમારી ઈન્તજારી વધતી ગઈ. રાત-દિવસ અમે નવીનવી ભેટોનો વિચાર કર્યા કરતાં હતા અને છતાં એ વાત એકબીજાથી છાની રાખતા હતા. આખરે એક દિવસ અમે એ વાત અમારા પિતાને કરી. અમારી બંનેની વાત સાંભળીને તેઓ ખૂબ જ ખુશ થયા અને અમારી પીઠ થાબડીને કહ્યું: " છોકરાઓ, તમે ખૂબ જ અદ્ભૂત કામ કરી રહ્યા છો. તમારી બા તો એના જન્મદિવસ ઉપર તમારી ભેટની વાત સાંભળીને જ ગાંડીઘેલી થઈ જશે. આહ! તે કેટલી ખુશ થશે!"   પિતાના એ શબ્દોથી અમારા આનંદમાં અનેકગણો વધારો થયો અને અમે અમારા પૈસામાંથી ઉત્તમમાં ઉત્તમ વસ્તુ ખરીદવા શહેરમાં ફરવા લાગ્યા. પરંતુ અમે બંનેએ અગાઉથી નક્કી કર્યા પ્રમાણે વાત એકબીજાથી ખાનગી રાખી.   પિતાના શબ્દોનો જ્યારે અમે વિચાર કરતા ત્યારે અમને અમારી સ્થિતિનો ખરો ખ્યાલ આવતો. અમારા કુટુંબની જવાબદારી ઉપાડવાનાં બોજાને કારણે બાને એ કદાચ ક્યારેય કીમતી ભેટ આપી શક્યા નહોતા. અમારી મા આખો દિવસ કામ કરતી, રસોઈ કરતી, કપડાં ધોતી, ઘર સાફસૂફ કરતી, કપડાંને ઈસ્ત્રી કરતી અને જયારે પણ ફૂરસદ મળે ત્યારે અમારા ઘરની ફર્શ પોતાં કરીને એકદમ ચકચક્તિ રાખવા પ્રયત્ન કરતી. આ બધા કામ તે બહુ જ આનંદથી કરતી. નિક એને ઘણીવાર કહેતો, "બા, તું વારંવાર પોતાં શા માટે કરે છે? દુખાવો થશે. અમારા શિક્ષક કહે છે કે લાંબો સમય આવું કામ કરનારને ઘૂંટણનો વા થાય છે." એના જવાબમાં બા માત્ર હસતી અને કહેતી, " બેટા, પક્ષીઓ પણ પોતાનો માળો સાફસૂફ રાખતાં હોય છે."   અમારી આવી માતા માટે એના જન્મદિવસે ભેટ આપવાનો અમારા માટે આ પહેલો પ્રસંગ હતો. અમને મૂંઝવણ પણ ઘણી હતી.  આખરે અમે અમારી ભેટો ખરીદી લીધી. નિકે મને પૂછયું: " સાચું કહેજે, તે બા માટે શું ખરીદ્યું છે? " મેં કહ્યું, " તું કહે." " ના, એ વાત ખાનગી છે." મને પણ થયું કે હું પણ મારી ભેટની વાત ખાનગી રાખું. પણ મારાથી રહેવાયું નહીં, એટલે મારી ભેટનું રહસ્ય મેં નિકને બતાવી દીધું. બાને ભેટ આપવા માટે એક સરસ કાંસકો ખરીદ્યો હતો. એમાં કૃત્રિમ નંગ જડેલાં હતાં, પરંતુ તે સાચા હીરાની જેમ જ ચમક્તા હતા. કાંસકો ખૂબ જ સુંદર હતો. મારી બાના વાળ ખૂબ જ લાંબા હતાં. મને ખાતરી હતી કે એ કાંસકાથી વાળ ઓળતી વખતે મારી બા ખૂબ જ ખુશ થશે ને એ રીતે મારી ભેટ એને સદાય ગમશે. નિકને મેં પૂછયું, " હવે તું કહે, તેં શું ખરીદ્યું છે? " પરંતુ નિકે એની ભેટની વાત મને કરી નહીં.   આખરે બાનો જન્મદિવસ આવી પહોંચ્યો. સવારમાં પિતાએ અમને બંને ભાઈઓને બોલાવ્યા અને પૂછયું, " છોકરાઓ, તમારી ભેટ હવે મને બતાવો." તરત જ નિકે કહ્યું, " પપ્પા, અમે ભેટ તો મમ્મીને જ આપીશું અને એ પણ એવે વખતે કે જ્યારે એનો ખાસ સમય હોય." " ખાસ સમય એટલે? " પિતાએ પૂછયું. " ખાસ એટલે એક ખાસ સમય. મારી ભેટને એક ખાસ સમય સાથે સંબંધ છે." નિકે કહ્યું. મારા પિતા નિકની વાતમાં કશું સમજ્યા નહીં, પણ તેમણે હસીને માથું હલાવી દીધું. દિવસ શરૂ થયો. બાએ એનું કામ શરૂ કર્યું. તેણે ઘરની સાફસૂફી કરી અને ફર્શ પર પોતાં કરવાનું શરૂ કર્યું. અમે બંને ભાઈઓ ઊભા હતા એ વખતે નિકે મારો હાથ દબાવ્યો. અને અમે બંને જણા અમારા પિતા પાસે પહોંચ્યા અને અમારા પિતાએ બાને પૂછયું, " આજે તારો જન્મદિવસ છે તને ખબર છે ને? " બાએ ઊંચું જોયું અને હળવું હસી. એ પોતાં કરતી હતી. પિતાએ કહ્યું, " આ બંને છોકરાઓ આજે તને જન્મદિવસની ભેટ આપવા માગે છે." બા ખુશ થઈ. પિતાએ નિકને કહ્યું, " તારી ભેટ હવે તો દેખાડ." અને નિકે એની ભેટ બાની સામે મૂકી. પગમાં પહેરીને ફર્શ પર ઘસીને પોતાં કરી શકાય એવું તે સાધન હતું. એને જોતાં જ બાનું મોઢું પડી ગયું. બાનાં જન્મદિવસે આવી ભેટ! મારા નસીબમાં તો આખી જિંદગી પોતાં જ કરવાનું લખ્યું લાગે છે. આંસુ લૂછતી તે બીજા રૂમમાં ચાલી ગઈ અને ત્યાં જઈને ડૂસકાં ભરવા લાગી.   નિકની સ્થિતિ તો એના કરતાં પણ ખરાબ થઈ ગઈ અને મારા પિતા તો આઘાતથી મૂઢ જ થઈ ગયા. આવી ભેટ હશે એવી તો કોઈને કલ્પના પણ નહીં. નિકે હીંબકાં ભરીને કહ્યું, "હું મારી ભેટ પાછી લઈ લઉં છું." પરંતુ મારા પિતા બહુ વ્યવહારુ હતા. તેમણે કહ્યું, " ના, આ ભેટ તો અદ્ભુત છે." નિકનો હાથ પકડીને બા પાસે લઈ ગયા.   બા હવે ડૂસકાં ભરતી નહોતી, પરંતુ મૂંગીમૂંગી રૂમની ફર્શ ઉપર ફરીવાર પોતાં કરતી હતી. પિતાએ કહ્યું, " આ છોકરો નિક કેટલો હોશિયાર અને લાગણીશીલ છે! તારી તકલીફનો વિચાર કરીને હું પોતે જ આવું કાંઈક ખરીદવાનો વિચાર કરતો હતો, એના બદલે એ પોતે જ લઈ આવ્યો. અને હજી એની પૂરી વાત તો સાંભળી જ નથી. એ એમ કહે છે કે આ નવા સાધનથી હવે આજથી એ જ પોતાં કરવાનો છે. તારા જન્મદિવસની ખુશાલીમાં આજથી તારું કામ એ પોતાના માથે લઈ લેવા માગે છે અને એ જ તેની ખરી ભેટ છે." નિકે તરત જ કહ્યું, " હા, બા, હવેથી પોતાં હું જ કરીશ." મારી બાએ પ્રેમથી અમારી સામે જોયું અને કહ્યું, " નિક હજી ચૌદ જ વર્ષનો છે. આવું કામ કરવું એ એનું ગજું નથી." છતાં નિકે કહ્યું, " ના બા, પોતાં તો હું જ કરીશ." " સારું!" મારા પિતાએ કહ્યું, " આજનો દિવસ તને પોતાં કરવાની છૂટ છે. " અને આમ આખીયે વાત એમણે સરસ રીતે વાળી લીધી. બા પણ હસી પડી અને નિંક પણ હસી પડયો.   એ વખતે મારા પિતાએ મારા સામે જોઈને કહ્યું, " રોબર્ટ, હવે તારી ભેટ તો બતાવ." મારો હાથ મેં ખિસ્સામાં નાખ્યો. ખિસ્સામાં દાંતિયો હતો એને મારા આંગળાએ સ્પર્શ કર્યો. નિક એ વખતે મારી સામે જોતો હતો. મારી સુંદર ભેટનો વિચાર આવતાં જ એનો ચહેરો ફિક્કો પડી ગયો. પણ મેં કાંસકો બહાર કાઢવાને બદલે ખિસ્સામાં રાખ્યો અને કહ્યું, " પપ્પા, અમે બંને ભાઈઓએ છેલ્લી ઘડીએ વિચાર ફેરવી નાખ્યો હતો. પોતાં કરવાનાં આ સાધનમાં અડધા પૈસા મારા છે. એટલે અમારી બંનેની એ અડધી-અડધી ભેટ છે." એ સાંભળી નિકની આંખો ભરપૂર પ્રેમથી ચમકી ઊઠી.   આ લેખ વાંચીને પ્રેમ અને મમતાની દુનિયાના એક જુદા જ વાતાવરણમાં થોડીવાર જીવ્યાનો આપણને અનુભવ થશે. એ દુનિયામાં સ્ત્રીનંી સ્ત્રીત્વ, માતાનું માતૃત્વ, પિતાનું ડહાપણ અને ભાઈનો પ્રેમ એકસાથે જ ધબકે છે.   (રોબર્ટ મેક્સના એક અંગ્રેજી લેખના આધારે સાભાર)

__._,_.___

---

Posted by: Bhupendra Jesrani <jesranibd@yahoo.co.in>

---

Reply via web post

•

Reply to sender

•

Reply to group

•

Start a New Topic

•

Messages in this topic (1)

---

Have you tried the highest rated email app?

With 4.5 stars in iTunes, the Yahoo Mail app is the highest rated email app on the market. What are you waiting for? Now you can access all your inboxes (Gmail, Outlook, AOL and more) in one place. Never delete an email again with 1000GB of free cloud storage.

---

World&#39;s Best forwarded emails...

Spread a word to join amdavadis4ever-subscribe@yahoogroups.com

To translate the posted material into your native/regional language,
please visit http://translate.google.com/

Like us on facebook: amdavadi amdavadi

Visit Your Group

• New Members 52

• Privacy • Unsubscribe • Terms of Use

.

__,_._,___